никогда не писала на голландском, стоит ли начинать...

DAMES EN HEREN, STATION DELFT! STATION DELFT?

Hoera! Eindelijk – na 5 jaar – heeft Delft een nieuwe NS Station! Treinen rijden nu ondergronds, in plaats van kleine oude stationsgebouw hebben we een moderne glazen kasteel, liften, brede perrons en ruime fietsenstallingen.

Dat je daar helemaal niets “Delfts” ziet – is het een ander verhaal.

Tot nu toe – als de trein uit Den Haag op het oude viaduct in Delft binnenkwam – zag je eerst een Koninklijke Gistfabriek, dan spitsen van de kerken, de Delftse molen, de torens van de Oude Jan, oude huizen, en je wist het al – het is Delft, een van de mooiste en oudste steden van Nederland.

Vanuit het raam kon je al een sfeer van Delft herkennen en je verheugde je op een ontmoeting met deze sprookjesachtige stad. (Wat ik eigenlijk, heel belangrijk vind voor de toeristische stad Delft).

Of je was gewoon blij dat je eindelijk thuis was (afgezien van het moeizame uitstappen, zeg maar uitspringen, vanwege de grote spleet tussen trein en perron, waar je je als passagier al dan niet met kinderwagen en kind toch wel even mentaal op moest voorbereiden).

Al die dingen mag je nu vergeten.

Door een lange tunnel komt trein naar een nieuwe station, je hoort een stem van de radio “Dames en heren, station Delft” en je stapt uit in een moderne verlichte ruimte, met en kil onpersoonlijk interieur. OK, Delft, dus... Als jullie het zeggen...

Maar goed, het is niet anders en Delft gaat mee in de vaart der volkeren, toch?

( Read more... )